Groningen

Dag 11, 27 juni
Het vertrek van Baldo was even emotioneel als de voorgaande jaren. Sylvie omhelsde ons en begon te huilen. Lucas nam afscheid met de belofte dat bij binnenkort zou stoppen met roken.. We moesten de groeten doen aan onze familie en vooral aan Yvonne. Bij deze dus. Hij zag er vermoeid uit Tot half vier waren ze aan het werk geweest om de boel schoon te maken voor één of andere inspectie.Van Iwan een warme hand. Toen ik vertelde dat we een keer naar Oekraine zouden gaan reageerde hij blij: Big Party! Toen wij vertrokken waren er geen kampeerders meer op het terrein. Er was wel juist een groep aangekomen want er stond een grote touringcar voor de kantine. Gelukkig was hij al boven en zijn we hem niet halverwege de weg naar beneden tegengekomen. Eén van ons zou dan een probleem hebben en ik vrees dat wij dat zouden zijn. Beneden arriveerde net weer een bus met een hele groep en even later liep er nog een kudde jongeren met een rugzak richting de camping. Volgens mij heeft ieder Tsjech een rugzak in huis.
Op naar Luze. Daar is de camping van de familie Hoek: Na Vencove. De Hoekjes komen uit Heemskerk dus dat is wel een goede reden om even te gaan. Gelukkig niet zo lang in de auto maar het lijkt wel of 100 km hier meer is dan thuis. Vandaag was het in Tsjechië waarschijnlijk nationale zebrapad-schilder-dag. In werkelijk elk dorp waar we doorgingen werd het zebrapad opnieuw gespoten. Elke keer dus uitwijken naar de andere weghelft.
Eva stuurde ons de goede kant uit nadat we eerst een aantal aangegeven richtingen hebben genegeerd. Het ‘Keer om’ was tot Blansko een veel gehoorde aanwijzing.
We werden hartelijk ontvangen op de camping. De koffie stond echter, zoals beloofd, niet klaar. Beter nog, hij moest nog worden gezet. We hebben een mooi plekje onder de bomen gekregen nadat eerst het gras keurig op die plek was gemaaid.
Na nog geen uur kwam er nog een caravan aanrijden. Op afstand hoorde ik het al. De vlag moest in top en ja hoor, Groningers. Zij hesen dezelfde vlag in top. Ze kwamen uit Woldendorp en waarschijnlijk zijn wij een van de eersten aan wie ze niet uit hoefden te leggen waar dat lag. De man kwam uit Termunterzijl. Hij wist te vertellen waar het huis van opa en oma stond. Een van de andere huizen stond te koop (of heeft te koop gestaan) voor €145.000. Daarmee is het huis goed betaald denk ik.
De klik was er meteen. Ze vroegen of we het niet erg vonden dat ze met ons mee gingen eten in Luze. We konden dan met de meerijden. Luze is drie kilometer verder. Niet te ver, maar van het aanbod van meerijden hebben graag gebruik gemaakt. Heerlijk gegeten in hotel Videm. Per persoon waren we ongeveer €10,- kwijt. Thuis zouden we dat al kwijt zijn aan de eerste ronde bier en wijn.
Het was een halfbewolkte dag met een lekkere temperatuur. Tot laat buiten gezeten.