De geboorte van Venus
Blijf op de hoogte en volg Titus11
03 September 2013 | Italië, Firenze
Vorig jaar waren we zo dom om op maandag naar Florence te gaan. Vandaag gaan we in de herkansing. Met de trein vanaf Montevarcchi.
Dat scheelt in ieder geval zoeken naar een parkeerplaats. De treinen zijn prima en hun hoge snelheidstrein doet het wel. Wij hebben de boemel naar Florence. Lekker airco aan rijden we door het prachtige landschap. Geen reisgids maar met mijn zonnebril, hoedje en fototas zijn we toch wel de toerist.
Op de camping hadden wel al kaartjes gereserveerd voor de Uffici en niet onterecht. Een lange rij wachtenden voor de kassa’s.
Uiteindelijk worden we overvoerd door de prachtigste kunstwerken uit de renaissence.Het is teveel om in een dag te bekijken. Bij de Hollandse meester geef ik het op. Dan blijkt dat ik het schilderij ‘De geboorte van Venus’ heb gemist. Ik ga terug om het te zoeken. En ja hoor, de zaal gewoon voorbijgelopen. Dar hangt ze. Het leven wordt haar ingeblazen door de goden van de wind, een godin wacht haar op met een zijden doek. Te mooi om waar te zijn.
Al wandelend stoppen we nog even bij een gelateria. Teveel ijs om uit te kiezen. De Nederlanders die voor ons waren kunne ook niet kiezen. De man gaat voor de tweede keer naar de balie. Het is bloedheet. De straatjes ruiken allemaal naar pizza zoals de Nederlanse toeristische plekken naar patat ruiken. Het verschil is dat op sommige plekken de lucht uit de putten niet te harden is.
We lopen langs een winkel met de mooiste hammen maar we kunnen weerstand bieden en lopen door.
Na een bezoek aan Santa Maria del Croce lopen we terug nar de trein. Het altaar van de kerk is verborgen achter de steigers. De fresco's van Giotti zijn nog wel goed te bekijken. We kunnen terugkijken op een geslaagde dag.
Ik kan het niet nalaten om een berichtje naar huis te sturen om vrienden te laten zien dat wij hier zitten en zijn niet.
Het is overigens wel een puzzel om uit te zoeken welke trein we terug moeten hebben. Montevarcchi staat nergens en het is maar een klein tussenstationnetje. Het is mijn eer te na maar hier momen we zelf niet uit. De man van het spoor helpt ons naar het juiste perron.
Onderweg valt het licht uit in de trein. Precies in een tunnel: Wagon defect. Of we in een andere wagon willen plaatsnemen.
’s Avonds nog maar een keer uit eten bij de Italiaan.
Dat scheelt in ieder geval zoeken naar een parkeerplaats. De treinen zijn prima en hun hoge snelheidstrein doet het wel. Wij hebben de boemel naar Florence. Lekker airco aan rijden we door het prachtige landschap. Geen reisgids maar met mijn zonnebril, hoedje en fototas zijn we toch wel de toerist.
Op de camping hadden wel al kaartjes gereserveerd voor de Uffici en niet onterecht. Een lange rij wachtenden voor de kassa’s.
Uiteindelijk worden we overvoerd door de prachtigste kunstwerken uit de renaissence.Het is teveel om in een dag te bekijken. Bij de Hollandse meester geef ik het op. Dan blijkt dat ik het schilderij ‘De geboorte van Venus’ heb gemist. Ik ga terug om het te zoeken. En ja hoor, de zaal gewoon voorbijgelopen. Dar hangt ze. Het leven wordt haar ingeblazen door de goden van de wind, een godin wacht haar op met een zijden doek. Te mooi om waar te zijn.
Al wandelend stoppen we nog even bij een gelateria. Teveel ijs om uit te kiezen. De Nederlanders die voor ons waren kunne ook niet kiezen. De man gaat voor de tweede keer naar de balie. Het is bloedheet. De straatjes ruiken allemaal naar pizza zoals de Nederlanse toeristische plekken naar patat ruiken. Het verschil is dat op sommige plekken de lucht uit de putten niet te harden is.
We lopen langs een winkel met de mooiste hammen maar we kunnen weerstand bieden en lopen door.
Na een bezoek aan Santa Maria del Croce lopen we terug nar de trein. Het altaar van de kerk is verborgen achter de steigers. De fresco's van Giotti zijn nog wel goed te bekijken. We kunnen terugkijken op een geslaagde dag.
Ik kan het niet nalaten om een berichtje naar huis te sturen om vrienden te laten zien dat wij hier zitten en zijn niet.
Het is overigens wel een puzzel om uit te zoeken welke trein we terug moeten hebben. Montevarcchi staat nergens en het is maar een klein tussenstationnetje. Het is mijn eer te na maar hier momen we zelf niet uit. De man van het spoor helpt ons naar het juiste perron.
Onderweg valt het licht uit in de trein. Precies in een tunnel: Wagon defect. Of we in een andere wagon willen plaatsnemen.
’s Avonds nog maar een keer uit eten bij de Italiaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
