Benzina

Vandaag staat Siena op de planning. Vorig jaar zijn we daar ook geweest maar een stad met zo’n naam in de buurt mogen we niet overslaan. De rit er heen gaat voorspoedig. In de stad aangekomen krijg ik ineen s akelige herinneringen aan het zoeken naar een parkeerplaats. Er is er eentje aan de voet van de stadsmuur waar je met een roltrap verder naar boven kan. Maar hoe heet deze ook al weer.
Na een tijdje te hebben rondgereden in besloten we Eva om hulp te vragen. “bij de volgende rotonde rechtdoor 1e afslag’ roept ze. Onderwijl volg ik de borden P. Dat gaat niet samen. Iedere keer als ik een bord volg roept Eva dat ik rechtdoor moet of om moet keren. Eigenwijs als ik ben volg ik de borden. De gemeente zal toch wel weten waar ze hun borden hebben neergezet. Alleen het laatste bord vergeten ze steeds voor mijn gevoel. Opnieuw rijden we de stad uit. Omkeren en opnieuw. Andere P. Eva blijft maar roepen dat ze een andere kant op wil. Gek wordt ik van dat mens. Ik ga was systematischer te werk. Als het ene P bord niet werkt gewoon de volgende proberen. Uiteindelijk hebben we succes. Terwijl Eva ons om wel laten keren (indien mogelijk) herkennen we iets. Opeens staan we op de parking die we zochten. En dat al na een uur.
De stad ligt er lekker bij in het zonnetje. De Duomo of een museum hoef ik nu niet in. We zijn wel naar een prachtige foto tentoonstelling geweest van Steve Mc Curry. De man is wereldberoemd geworden met de coverfoto van het Afghaanse meisje met de prachtige ogen.
Onwaarschijnlijke mooie portretten hingen er. Daarbij ook prachtige foto's van zijn reizen naar Inda. We lopen naar het plein en stuiten op de ijsboer die wordt aanbevolen door de Trotter gids. Niet onterecht. Het is heerlijk en ok hiern iet van die lullige bolletjes van een euro per stuk minimaal. Met een soort troffel wordt het bekertje gevuld. Toch nog iets geleerd van de Amerikanen die hier in overvloed aanwezig zijn. Als je een hoorntje neemt moet je dubbele portie nemen. De rest loopt langs je vingers naar beneden. Sonja Bakker zoui hier goede zaken kunnen doen of misschien laat dr Frank zich beter vertalen in het engels.
We slenteren lekker door de straatjes om het grote plein heen waar we gaan zitte op een terrrasje. Een lunch bestaande uit pasta. Een tafeltje verder zit een man die door de ogenschijnlijke eigenaar wordt bediend. Voorbijrijdende auto’s stoppen en groeten de man. Kennelijk is het een bijzonder iemand. Maffia? Wethouder? Een bekende ster?
Geen idee. Een van de obers heeft dezelfde stem als de hoofdrolspeler in de Godfather. Als je niet beter zou weten zo je denken dat het Marlon Brando zelf is. De filmfiguren bestaan echt.
In een van de straatjes ook nog een nieuwe pijp gekocht. Een kleiner model dan ik had. Daarbij ook echte Italiaanse pijptabak een mooi ponkertje. Pijptabak is een zeldzaamheid hier maar wel een heel stuk goedkoper dan thuis. Nu maar hopen dat het ook te roken is. Als het zo is neem ik lekker een portie mee.
De benzine is bijna op. Op de heenweg zagen we een pomp waar benzine onder de €1,80 is. Altijd de moeite waard om daar te tanken. Het lampje brandt al. Is het nog ver? In ieder geval verder dan we dachten. Gelukkig, als het zweet ons al op het voorhoofd staat (want wat is er lulliger dan met een lege tank op de snelweg te staan en dan de ANWB moeten bellen?) doemt hij op. Hoezen over een paar pompen en een briefje op de anderen. De ene na de andere auto vertrekt weer. We wagen het er maar niet op.
Ambra is niet al te ver, hopelijk lukt dat nog. Ik weet dat daar in ieder geval nog een benzinestation is. Sandra spreekt daar vloeiend Duits en giet de tank vol. Wieviel? Vol maar, we moeten toch hebben. We betalen de hoofdprijs. Bijna €1,90 per liter. Italië heeft ook geld nodig.
Voortaan toch maar meteen tanken en niet wachten tot er misschien een goedkopere pomp is. Toch ben ik blij dat we weer verder kunnen.
Voor de afwisseling nemen we ’s avonds een pizza op het campingterras.
Tot laat blijf ik buiten zitten. Het lijkt in de avond ook wat warmer te worden. In de verte hoor ik een uil krassen. Die hebben ze vast gemist gisteren.