Wekkers

Dag 13, 29 juni
We zitten op een heerlijke camping. Hier houden we nog wel even vol. Prettige omgeving, aardige mensen en heel veel rust. Alleen jammer dat die vogeltjes zo heel vroeg beginnen te zingen. Het lijkt wel of ze allemaal ochtenddienst hebben want vanaf 5 uur begint het gekwetter. Zou de natuur nu hebben bedoeld dat wij mensen om die behoren op te staan? Ik geloof er niks van. Gek genoeg duurt het maar even en dan houdt het weer op. Om 7 uur is het weer stil rond de caravan. Af en toe hoor je wel een enkele auto maar verder niks. Onze buren slapen ook lekker lang door. Volgens mij is het bij hen thuis net zo rustig als hier. Wij hebben thuis nog altijd Schiphol. Af en toe horen we daar een vliegtuig overgaan maar verder geeft dat, althans mij mij, geen reden om vroeg op te staan. De mensen hier in Radim boffen maar.
Overal om ons heen staan korenvelden die er, zoals al eerder gezegd, goed bij staan. Biologische landbouw is het geloof ik niet allemaal want twee maal per jaar worden de gewassen door een vliegtuigje besproeid. Laat vandaag dan de eerste keer van die twee zijn. Om half negen klinkt een stevig gebrom buiten. ‘Een oud vliegtuig’, dacht ik nog jammer dat ik hem niet heb gezien. Nadat hij voor de zesde keer over was gevlogen ben ik er toch maar uitgegaan. En ja hoor, daar kwam hij weer. Laag over de camping scheerde een ouderwets klinkend vliegtuig om even later weer over de boomtoppen te verdwijnen.
Zo ging dat een tijdje door. Later bleken er drie van de toestelletjes rond te cirkelen.
Het geluid van vliegtuigen is voor een aantal mensen wat verwarrend. Vertelde onze buurvrouw gisteren nog dat zijn altijd het langst sliep in de caravan, vandaag was ze er het eerst uit. Het gesproeid brengt onze hele vakantie routine in de war.
Gelukkig zat hun werk er snel op. En werd het weer rustig. Dan begint de dagelijkse routine. Broodje kopen. Rohlicky? Nee wel Parek. Parek? Wat was dat ook al weer. Ik zie een aantal van die gevlochten broodjes. Dan maar een paar minder. Parek van maar. Dat bleken net zulke broodjes te zijn als die ik in gedachten had. De dame in de winkel was zeer behulpzaam. Had ik alles? Moest ik geen melk ofzo? Iets lekkers bij de koffie. De vrouw is zo enthousiast dat ik iets lekkers meeneem voor de koffie. Twee mensen blij. Zij iets meer dan ik, want ik moet betalen tenslotte.
Verder de uitgebreide vakantie routine. Op een paar boodschappen doen na de hele dag niks gedaan. Voor de afwisseling hebben we bij de caravan gegeten.
Dochter van onze buurtjes, Maaike, blijkt bij Westerhuis te werken. Het beroemde vispaleis in Termunterzijl. Maaike: We komen een keer bij je langs!
Het was weer een prachtige dag. Vandaag heb ik me maar een beetje uit de zon gehouden. De rugzak schuurde al aardig over mijn fijngebouwde maar inmiddels toch wat rood geworden schoudertjes.
We genieten, net als de buren, van de rust en de gemoedelijkheid. Volgende week hebben we een date in Klatovy. Tot die tijd moeten we hard werken om de overladen bomen van hun kersen te verlossen.