Wijn en olijven

Hier in de buurt is een biologische wijnmakerij en olijfolieproducent die ik, als ik op mijn collega’s af ga, niet mag missen. Alleen…hoe heet het daar ook al weer. Een SMS brengt uitkomst. Naam, plaats en postcode worden per omgaande geretourneerd. Daarbij de boodschap dat ik vooral in de ochtend moet gaan omdat ik er dan heerlijk kan lunchen. Het advies van sommige collega’s kan ik blindelings opvolgen. Een bik op de kaart leert dat het vlakbij is. TomTom ingesteld en rijden met die hap. Vlakbij op de kaart blijkt in de praktijk een stukje verder. Door kleine schilderachtige dorpjes worden we geleid. Op de foto ongetwijfeld prachtig, maar ik ben blij dat er op sommige hellingen geen caravan achter hangt. In de eerste versnelling kruipen we het door het pittoreske, typisch Toscaanse, straatje omhoog. In dit dorpje moeten we zijn maar na een beetje gasgeven zijn we er weer uit zonder de fattoria te hebben gezien. Doorrijden dan maar. Onderweg is vast nog wel iets leuks te vinden. Een stukje verder vinden we onze eindbestemming. Een stuk later dan Eva had gemeld.
Het is er prachtig. Een rondleiding is net begonnen en we halen de Duitse groep in. Het is allemaal best te volgen. In de wijnkelder worden we in helder Nederlands aangesproken. De gids van deze groep is net bezig met het inschenken van proefglaasjes wijn. Dat verstaan we nog beter en besluiten deze groep dan maar te volgen. Prima wijntjes. De tweede was het lekkerste maar ik ben al weer vergeten welke dat was. Voor BOB is een wijnproeverij niet het leukste om mee te maken.
We lunchen er ook. Kaas, worst pasta en een flesje wijn voor de bijrijder. BOB krijgt een glas aqua naturel. Afrekenen kan in het winkeltje. Goeie zet, Je moet eerst langs alle wijn, sausjes, pasta, honing en ander lekkers. Het mandje loopt lekker vol. Nu volg ik de collega een keertje niet want de door haar aanbevolen wijn is zoet (hoewel fris volgens de verkoopster) en dat is niet helemaal mijn ding zal ik maar zeggen. Tachtig bijenvolken zijn er op het landgoed. De kastanjehoning smaakt goed. Toch nog even dromen?
De camping heeft ruimte genoeg. Alle plaatsen zijn even groot. Toch lopen de nieuwkomers, herkenbaar aan de plattegrondjes, kritisch te kijken naar het perfecte plekje. Een stukje verder zien we dat gebeuren.
Uiteindelijk is de juiste plek gevonden. Een enorme camper, met een smart op de aanhanger krijgt een plaatsje. De schotel staat al omhoog maar de wagen staat toch nog niet goed. Na ruim een half uur vooruit en achteruit is het eindelijk naar de zin. De aanhanger is voorzien van en mover. Die krijgt een eigen plekje, de Smart komt op het derde plekje. Ze kunnen eindelijk tv gaan kijken. Om kwart voor negen is het donker. De krekels gaan weer tekeer een vleermuis vangt vliegjes boven ons hoofd. Het lijkt wel vakantie.