Mover perikelen.

Gisteren heb ik een beetje lacherig gedaan over camper bestuurders maar ik moet ook met de billen bloot. Uiteraard doe ik dit alleen maar omdat we vandaag een dag met een gaatje hadden. De dagbesteding bestond uit lezen (Duitsland 1923), kruiswoordpuzzels en een paar rondjes lopen met Saar. Tijdens een van deze rondjes zag ik zowaar een slangetje lekker liggen zonnen. Het zijn niet mijn huisdieren moet ik zeggen. Gelukkig bleef hij lekker liggen op een gepaste afstand.

Sinds vorig jaar hebben we een mover onder de caravan. Kost wat, maar het is een geweldig ding. Tot nu toe werkte het allemaal prima. Apparaat op de band drukken, knopje duwen en rijden maar. Een paar dagen geleden ging het wat minder soepel. Het woordgebruik veranderde van ABN naar woorden die je roept als het niet helemaal goed gaat. Bij de instructie destijds werd algezegd dat er soms interferentie met andere apparaten kon zijn waardoor hij niet of minder zou werken.

Daar moest ik natuurlijk meteen aan denken toen hij dit keer niet reageerde op de afstands bediening. Aan en uitgezet, rondje gelopen, even gewacht maar behalve een piepje geen reactie. Tja, wat nu? Even was ik niet zo blij met dat dure ding totdat ik ontdekte dat de caravan nog op de handrem stond. Ja, dan wil het niet. Handrem eraf en daar ging hij dan toch. Dat gebeurt me geen tweede keer.

Op een ochtend was het inpakken zo klaar en konden we op tijd weg. Alles op slot, lichtjes gecontroleerd en gaan maar alles wat gebeurde, geen beweging in de combinatie. Auto nog op de handrem? Verkeerde versnelling? Niks van dat alles. Met schaamrood op de kaken bedacht ik me dat de mover nog tegen het wiel stond.

Ik zal nooit meer iets over camper bestuurders zeggen