Foto

Onze vrienden zijn al een week onderweg. Ze staan aan het Iseomeer. Die bestemming hadden wij ook bedacht. Oorspronkelijk was het gekozen om vandaaruit een dagje naar Milaan te gaan. Volgens een college zou dit per trein goed te doen zijn en Milaan is best de moeite van een bezoekje waard. Gaandeweg hadden eigenlijk al besloten dat we voor deze stad beter volgend jaar een weekendje konden plannen dan dat in deze vakantie te proppen.
Voor het eerst door Zwitserland. Van dat land had ik toch een heel andere voorstelling. Ik verwachtte meteen na de grens hoge bergen al weet ik niet waar die verwachting op gebaseerd was. Eerlijk gezegd viel het me daar niet tegen. Ook heel vriendelijk van de overheid om van iedere nieuwkomer een mooi foto te maken als je over hun weg reed. Een prachtige flits vanuit de rechterkant van de weg. Hopelijk bestemd voor degene die ons op dat moment inhaalde want als goede gast bleef ik voor mijn gevoel ruim onder te toegestane snelheid met mijn aanhanger. Toch vroeg ik me af voor welke prijs ze dit soort foto’s verkochten. Zwitserland staat nu eenmaal niet bekend als een goedkoop land hoewel de benzineprijzen hun best deden om deze reputatie omver het halen. Een kwartje goedkoper dan Nederland?
Dat is te doen.
Door de lange Gotthard tunnel naar Italië. Eva stuurde ons langs de juiste wegen.
Eenmaal in Iseo ging het mis. Een verkeerde weg ingereden. Er moest gekeerd worden. Met veel moeite reed ik een parkeerplaats op met de gedachte er aan de andere kant weer af te rijden. Dat zou een moeilijke manoeuvre schelen. Alleen jammer dat er geen andere kant was maar dat we op een doodlopend pad waren beland. Er werden een paar namen geroepen uit het Boek maar dat veranderde niks aan de situatie. Belangstellende bewoners gingen er even lekker voor zitten om te zien hoe die domme toeristen dit zouden oplossen.
De caravan moest los, achteruit het pad terug, weer aankoppelen en dan weer verder rijden.
Niet iedereen in de auto was blij.
Na wat rondgereden te hebben op zoek naar de goede route bleek de ‘verkeerde’ weg ook nog eens toch de juiste weg te zijn. Vriend Hein was jarig. Wij waren zijn enige visite die dag.
Ons hutje werd gestald op een klein hoekje van de camping. Het mooie weer was ver te zoeken. De golven op het meer begonnen schuimkoppen te krijgen. Het geluid van dat van de golven op het strand.
De camping eigenaar het een restaurant aanbevolen. Voor het eerst deze vakantie aten we Italiaans.