29 mei, vijftiende dag

Het is zondag. De Ronde van Assisi komt langs de camping. Vergelijkbaar met de Ronde van NH maar dan niet vlak. Veel deelnemers komen lopend omhoog over de helling met een stijgings percentage van 15%. De stempelpost is tegenover de camping het tentje is van het zelfde soort als Le Champion gebruikt. Ook hier een tafel vol bananen. De deelnemers zien er nu al afgepeigerd uit.
Voor ons staat Montefalco staat op het programma. Hoog op een heuvel gelegen en maar 7 km van de camping. Het is is dus een redelijk kort ritje en daar hou ik wel van. Veel klimmen met de bijbehorende bochten. Er zijn ook veel Italianen op pad. Kennelijk is Montefalco voor hen ook een toeristisch uitje. Dat is goed: go were te locals go. Gratis parkeren op een groot terrein. Als we onder de poort doorlopen zien we een druk bevolkte steile straat. Aan alle kanten wijnwinkeltjes. Ik heb me laten vertellen dat de beste wijnen van Italië, in ieder geval van Umbrie hiervandaan komen. Midden op de weg een lint van een kleurrijk prutje. Het heeft wat geregend. Het blijken bloemmozaiken te zijn geweest. Vanmorgen heeft een processie plaatsgevonden waarbij het corpus door het dorp is gedragen. Hierbij loopt met over de mozaiken die op de straat zijn aangebracht. De wind en de regen hebben weinig overgelaten van de fraaie kunstwerkjes. Saar vind het wel een goed plekje om op te plassen. Het waterstraaltje loop snel naar beneden het steile straatje in.
Ergens in Montefalco moeten schitterende fresco’s zijn. Als ik de eerste kerk in ga zie ik wel fresco’s, maar die zijn niet schitterend. Wel ligt daar een mummie in een glazen vitrine. Het lijkt alsof hij half zittend tegen een muurtje leunt. Dit zoiu precies de stand zijn waarin ze de pelgrim dood hebben aangetroffen. Meteen na het aantreffen is hij begraven maar de volgende dag zat hij er weer. Dit heeft zich enige malen herhaald. Een wonder dus. Hij heeft zijn plaatsje in de vitrine verdiend.
Gek genoeg lijken alle kerken verder dicht. De kerk die is opgedragen aan Francisus, die destijds hier zijn domicilie had, is ook dicht. Deze kerk is na de aardbeving van ’97 gesloten als kerk en nu ingericht al museum. Maar het museum is ook dicht. Rare jongens die Romeinen. Op een panorama terras kijken we uit over het dal wat beneden ons ligt. Helaas is het weer niet erg helder. Weer terug ga ik toch nog op zoek naar de in de Trotter gids aanbevolen fresco’s. Enkele jaren geleden heb ik geleerd dat als die gids zegt het het moeite waard is dit ook waar blijkt te zijn. Voor de volgers van die verhaaltjes: koop die gids.
Het museum blijkt open. Bij de kassa plaatjes van de beloofde fresco’s. Ik vaag aan de dame achter de pinautomaat of deze plaatjes van hier zijn. Dit blijkt het geval. In het museum schilderijen uit vervlogen tijden met bijbelse voorstellingen met summiere uitleg op een klein kaartje ernaast. Daar kom ik niet echt voor. Fresco’s wil ik. Uiteindelijk kom ik in de voormalige kerk. Trotter heeft niets teveel gezegd. Prachtige wandschilderingen en een hele fraaie kapel met afbeeldingen uit het leven van Franciscus. Het zijn dezelfde tafrelen als in Assisi maar veel mooier. Bijna bij de uitgang die ik dat ik wel foto’s mag maken waar ik er vanuit ging dat het niet mocht. Als ik maar niet flits. Gauw weer terug. Scheelt weer kaarten kopen.
Terug op het winderige terras een ijsje zoals dat hoort in dit land. Ze zijn hier lekkerder dan thuis en ook de prijs is een stuk beter.
Tot slot nog even langs de minibrouwerij van het dorp. Op banken van pallets en stoelen van biervaten met een kussentje erop nog even genieten van een IPA.
Zal ik nog wat meenemen? Nee, niet handig en het is nog aardig aan de prijs ook met een gemiddelde van €7,- per flesje.
De rit naar huis lijkt makkelijk maar opnieuw hebben we kennelijk een zijstraatje gemist en staan na korte tijd midden in Foligno. Nog even kijken of de winkel open is? Nee, zelfs in Italië zijn er grenzen aan de openingstijden en is de supermarkt alleen in de ochtend een paar uur open. Met een flinke omweg gaan we weer naar de camping terug.