Chianti, 21 mei 2016, zevende dag

Bij het opstaan zie ik het al. Het is een prachtige dag. De hemel is strakblauw. Zo kennen we het hier. Eerst een rondje met de hond en in dat loopje broodjes halen. Het ritueel wat zich op iedere camping herhaalt. De vrouw in de winkel is enthousiast. Iedere keer als ik er kom krijg ik weer een woordje Italiaanse les. Ik denk niet dat het moeilijk is, maar echt onthouden doe ik het niet.
Rustig wakker worden, ontbijten, douchen rustig aan de koffie en de ochtend is al weer bijna om. Het plan is om de Chianti in te gaan en daar een mooie rondrit te maken. Een paar jaar geleden hebben we dat ook gedaan en het was zeer de moeite waard. Rustig alles ingepakt, fototoestel, hond, water en alles wat je nog meer nodig hebt. Op het laatste moment de Tom ook maar meegenomen. Zo’n avontuur als in Ingolstad destijds willen we niet meer.
Eerst maar even tanken. De bodem is in zicht. We weten nog wel een paar tankstations in de buurt. In Bucine vinden we er eentje. Dat is mooi want precies op de route. Helaas is het een self service stationnetje. We kiezen voor zekerheid en gaan een heel eind terug naar het plaatsje Ambra wat aan de andere kant van de camping ligt. Daar werden we de vorige keer keurig bediend. Jammer maar helaas, ook dicht. Wel mogelijk om met een tankpas van de maatschappij te tanken of met een italiaanse bankpas. Dikke pech dus. Dan maar naar Montevarcchi. Een grote plaats weer terug voorbij het eerste tankstation. Eerste pomp gesloten. Verder de stad in. Tweede pomp..ook dicht. Het lampje wat het begin van de lege tank aankondigt brand inmiddels al geruime tijd. Volgens het boekje kan je dan nog een heel eind rijden, maar je weet tegenwoordig nooit of de fabrieksopgaaf klopt. Enfin, bij de zesde pomp wagen we het er maar op. Tanken met de bankpas. Meestal krijg je in het buitenland de tekst op het scherm in het Engels maar hier niet. Na even puzzelen konden we tanken en weer verder met onze rit.
Na een hele hoop klimwerk bereikten we het plaatsje Radda in Chianti. Onderweg prachtige panorama’s te zien. In de folder hebben ze niet gejokt. Het is precies als op de plaatjes. Even stoppen om te blijven kijken is moeilijk. De parkeerplekjes zijn schaars en je bent er zo voorbij. Als je er al wel eentje ziet is hij vaak al bezet. Dat maakt de rit niet minder mooi. Door naar Castellina in Chianti. Daar gestopt om een klein wandelingetje te maken. Saar heeft al die tijd op de achterbank liggen slapen. Ogenschijnlijk heeft ze geen last van het klimmen en draaien onderweg. Allemaal hebben we wat beweging nodig. Castellina is een leuk maar wel heel toeristisch dorpje. Geen probleem, dat zijn wij ook tenslotte. Veel wijnwinkeltje en opvallend veel kunstwinkeltjes. Een van de galeries heeft de verzendingen klaar staan. Ze gaan van Australië tot USA maar ook een woning in Zandvoort heeft binnenkort een kunstwerk uit Chianti aan de muur. Wij houden het op een poster met een foto van Siena. Mooi ter nagedachtenis vinden we. Tot slot nog een nieuwe kurkentrekker. De hoeveelste dat is op onze tripjes weet ik niet maar je zult hem maar missen.
Nog even langs de supermarkt in Siena en weer terug naar de caravan. Op ons kleine barbecue’tje, ooit gekregen als kerstpakket, gaan heerlijke vleesspiezen.
Wijntje erbij…helemaal goed.