16 juni

Vertrekken van de camping is niet echt heel gemakkelijk. Het is allemaal erg steil, maar de campingeigenaar biedt uitkomst. Hij sleep de caravan met de trekker naar boven. Een leuk aanbod. Eerst moet de wagen achteruit op het pad worden gezet. Buren zijn zo vriendelijk om even te helpen. Ook hier blijkt dat te veel hulp niet altijd goed is. Veel te snel worde de wagen de gedraaid waardoor hij met de zijkant tegen de olijfboom wordt gezet. Uiteindelijk lukt het en de baast begint te rijden. Bij het wegrijden zie ik dat er schade is aan de caravan.
Boven blijkt er zelfs een gat in de wand te zitten van ongeveer een rijksdaalder (wie kent hem nog) Ik baal als een stekker want volgens mij is dit het gevolg van het onbesuisde draaien van de caravan. Ik was er zelfs bij dus kan niemand de schuld geven. Maar het is wel jammer. Onderweg weer een paar buitjes. Er lijkt veel zand mee te komen want de hele auto zit onder.
Op de camping aangekomen zien we dat we ook veel berichtjes van de kinderen hebben ontvangen. Bas en Lynne zijn getrouwd. We zien mooie foto’s van een stralend bruidspaar. Het is al een stuk drukker dan een paar weken geleden. Het gat in de romp repareer ik provisorisch met een kunststof plaatje en montage kit. Zo blijft het in ieder geval droog in de tussenwand . Dat hoop ik althans. In de hele vakantie hebben we nog niet zoveel Nederlanders gezien op een plek. Zoals het hoort zijn een aantal ook behoorlijk aanwezig tot laat in de avond.
We eten op de camping. Er zit al flik wat wijn in dus we moeten niet te ver lopen.
Vriendelijke bediening maar culinair is het geen hoogstandje.