Van pizza naar schnitzel

Het Ledromeer is een prachtig mooie plek maar we zijn de afgelopen vijf weken erg verwend met rustige camping met mooie plaatsen. Dat is hier minder en we hebben besloten om langzaam terug te gaan. Het is een heerlijke warme dag na een enorme onweersbui gisteravond. De hond is gelukkig opgeknapt. We hadden al aardig wat spullen ingepakt dus we konden snel op pad richting Oostenrijk. De route zou over de Reschenpass gaan. Een keer wat anders dan de Brenner. Bestemming Ried im Oberinntall. Een fantastische route door de wijnstreek van Zuid Tirol. We keken onze ogen uit. Het is zondag dus er was weinig vrachtverkeer. Het mooi weer zorgde ervoor dat er toch veel mensen op pad waren wat zorgde voor extra drukte op de weg. Jammer was dat er weinig parkeer mogelijkheden waren om even te pauzeren. Ondanks de drukte liep het allemaal toch wel redelijk door al hebben we een keer stil gestaan in een file voor een tunnel. De pas was goed te doen, maar het was een hele klim. Met een caravan moet je geen haast hebben. Harder gaat het bergop toch niet maar de auto deed het goed. Een lange rit omhoog maar gelukkig geen hele steile wegen. Vlak voor de grens zagen we een leeg stuwmeer. Dat zag er aanvankelijk niet goed uit. Zou het hier zo droog zijn? Dat zou een ware ramp betekenen. Stel je voor dat je net een 'ik vertrek' jachthaven was begonnen. Daar was je dan mooi kaar mee. Wel leuke tv maar je moet er niet aan denken. We passeerden een kerktoren die voor een deel onder water stond. Dat plaatje kwam me wel bekend voor. Een dorpje is gesloopt voor de aanleg van een stuwmeer maar de kerktoren hadden ze laten staan als een laatste herinnering. Achteraf bleek dat het meer leeg was vanwege onderhoudswerkzaamheden. Uiteindelijk kwamen we op de plaats van bestemming. In de eerste indruk viel de camping een beetje tegen. Kleine plekken en veel verkeer over de omliggende weggetjes. De omgeving en het sanitair zijn echter fantastisch. Een ander probleem was het uitlaten van de hond. Dat kon bijna nergens. Buiten de camping was de bedoeling maar vertel een hond dat hij onder tien minuten een plas mag doen. In Wenen hadden we hier destijds ook al problemen mee. Oostenrijk is geen hondvriendelijk land in onze ogen wat dat betreft. Een beetje hutjemutjecamping, maar de eigenaren of beheerders zijn vriendelijke mensen. In de avond aan de schnitzel en rostbraten in het plaatselijke restaurant. Volgens ons is het een echte wintersportplaats. Op de camping is een ruimte om je ski's neer te zetten. We genieten nog een poosje van het uitzicht. Tot voor een paar jaar had ik nog nooit een echte berg gezien, laat staan eentje met sneeuw op de top.

Het koelt snel af in de avond. Wel is het hier een uur langer licht dan in de Marche. Morgen kijken we verder wat we gaan doen