Dag 3: ANWB alarmcentrale, goedemorgen.

De ANWB bellen was niet zo simpel. Waar we thuis overal bereik hebben met onze mobiel is dat in italie ietsje anders, zelfs in een gebied als het Gardameer. Uiteindelijk gelukt. En een half uur later een autoambulance van een naburige garage. Probleem ter plekke niet op te lossen en daar ging ons autootje achterop. De garage zat gelukkig op loopafstand van de camping. De auto werd afgereden en daar stond ik. Er gebeurde niks, niemand vroeg wat of zei wat. Na een kwartier eindelijk iemand met bericht. Vandaag werd het niks. Druk, druk, druk enzo. Er stonden inderdaad nog een paar auto’s ogenschijnlijk van gestrande toeristen. Ach, thuis moet je ook een afspraak maken. Morgen 11 uur. Okee, geen probleem. Morgen kom ik weer dan zien we wel.
Daar stonden we dan aan het Gardameer. Een plekje waar ik eigenlijk niet wilde zijn en waarvan ik met niet kan voorstellen dat er mensen zijn die daar drie weken of meer op die plek blijven staan. Op de camping was alles wat we nodig hadden. Lekker stukje vlees gekocht en de Cobb deed zijn werk. Goeie koop! In de avond een spectaculaire onweersbui met veel geflits en veel regen tot diep in de nacht.
Morgen 11 uur weten we meer.