Dag 1: Ingolstadt

Ruim een jaar om. Hoogste tijd voor vakantie. De keuze is opnieuw op Italië gevallen. We hebben vier weken de tijd om op reis te gaan. De bestemming staat vast: ruim een week naar Podere Sei Poorte in de Marche en ruim een week naar Bucine. De laatste vooral vanwege de herinnering van voorgaande jaren. Goede plek, goed eten, lekker zwembad en aardige mensen.
Italië is helaas niet naast de deur. We trekken drie dagen uit om er te komen en drie om weer terug te gaan naar huis. Toch ook bijna een week reizen van de vier die we hebben. Geen probleem, vakantie is vakantie en daar hoort de reis bij.
Traditioneel vertrokken vroeg van huis. Om 4 uur liep de wekker af en om 4.45 uur reden we. Heerlijk rustig richting Ingolstadt, onze eerste stop. Weinig oponthoud door Baustellen en ander ongemak. Na 777.7 km kwamen we daar eind van de middag aan. ACSI kaart helaas niet geldig. Volgende week pas. Goed begin dus. Op duitse wijze kregen we een plaats toegewezen op een veldje waar meer mensen stonden die een nachtje bleven. Een enkele caravan nog aan de trekhaak. Gezellig is anders maar voor een keer niet erg. Tegenover ons mensen die om ons lachten. Zij hebben 52 weken per jaar vakantie. Toch gingen ze maar drie weken weg want de kleinkinderen. Hun bestemming was Karintië. Ze zouden de volgende morgen om 7 uur vertrekken om 200 km verder op hun plek te komen waar ze drie weken zouden blijven. Toch vreemd, zo lang vrij en dan de wekker zetten om toch maar om 7 uur te kunnen gaan rijden.
Ingolstadt is een op zich een leuke camping mede omdat er een prima restaurant met terras bij is waar je op zijn Duits kunt genieten. Schnitzel en bier dus. Een stuk vlees als een deurmatje waar alleen het woord ‘Welkom’ nog op ontbrak. Glas bier erbij en de maaltijd was compleet.
Lang rijden maakt moe. Op tijd naar bed en lekker slapen. Hadden we verdiend vonden we. Sarah was het met ons eens. Die snurkte bijna nog harder dan wij.