20 juni, Castigliano fibocchi

Het is de zesenderstige dag van de vakantie. Het bevalt nog steeds prima.
Saar maakt vrienden met iedereen. Als de vuilnis man langs komt gaat het helemaal los. De panda wordt geshowd. De man is helemaal verliefd op de hond en maakt een aantal foto’s. Dat kan niet meer stuk.
In de middag gaan we naar Fattoria la Viala. Hier maken ze op een prachtige plek de lekkerste wijnen en olijfolie. Je kan er heerlijk lunchen. We dwalen wat tussen de olijfbomen door en komen bij het museum terecht. Op het eerste gezicht lijkt dit een horeca gelegenheid. Als ik wat verder ga zoeken zie ik door het raam allemaal oude werktuigen staan. Het is dus daadwerkelijke een museum. Ik waag het erop en ga eens binnen kijken. Onder de kraan van een enorm vat loopt met en duns straaltje de rode wijn in de fles. Ik weet niet of dat het de bedoeling is dat ik me hier ophoudt een ga weer terug. Daar kom ik iemand tegen. Ik vraag in mijn beste Italiaans of ik wat rond mag kijken. Er wordt naar boven geroepen maar er komt gaan antwoord. Ik moet de man naar boven volgen. Daar wordt juist een rondleiding gegeven. Monique staat nog buiten met de hond. Ik mag aansluiten maar haal eerst Monique nog even op die nog beneden staat. We komen in het Italië van enkele tientallen jaren geleden. Een bed mat een matras gevuld met maïsbladeren. Het legeruniform uit de tijd van Mussolini hangt in de kast. Onder het bed staat een po. Het is een plaatje om te zien. Een oudere man verteld van alles in vloeiend Italiaan. Hij spreekt geen woord buiten de pieren maar we komen er wel uit met wat kernwoordjes. Het is prachtig allemaal. Dan komen we beneden waar het me opvalt dat de fles nog steeds niet vol is. Het muntje valt. De wijn wordt gewoon rondgepompt. Ik vertel het tegen Monique en de oude man begint te lachen. Hij snapt het. Een mooie verrassing tussen de olijfbomen. Het is hier werkelijk schitterend. We kijken uit over het Ambra dal en zien Toscane zoals we het uit de folders kennen. Tussen de olijfbomen zijn her en der kruidentuintjes geplaatst. Het ruikt er heerlijk. De lunch is hier ook voortreffelijk. Het personeel is heel gastvrij en spreek de talen tot Nederlands aan toe. We eten heerlijk. We kunnen hier niet vandaan zonder wijn. In de wijnkelder kopen een we een doos wijn voor thuis. Nog even hebben ik via de app contact met een collega die hier regelmatig online besteld. Ze herkent meteen de foto die we op Facebook hebben gezet. Als het paradijs heeft bestaan is dit nog een restant. Er zijn niet veel plekken waarvan ik zeg dat ik hier wel zou willen wonen maar dit is wel heel verleidelijk.
Terug op de camping zien we da we nieuwe overburen hebben. Ze zijn met een camper zo groot als een vrachtwagen. Naast hun wagen staat nog een aanhangertje. Achterop een kaart van Europa met daarop ingekleurd de landen waar ze zijn geweest. Op de camping eten we in de avond nog een kleine hap. Een fantastische dag. Het weer lijkt een beetje op te knappen.